Pagina's
De Morgen: cultuur & media
zondag 28 december 2008
Arthur Houtman en Sus Van Poucke
de tentoonstelling loopt van 31 januari tot 22 februari 2009
Galerie De Nieuwe Vaart
Nieuwevaart 244, B-9000 Gent
open op zaterdag en zondag van 14 tot 18 uur
zaterdag 27 december 2008
woensdag 24 december 2008
dinsdag 23 december 2008
De spelen van Hugo Claus
Intervieuw van Karel Geirlandt met Hugo Claus op 08 oktober 1962 over zijn werk naar aanleiding van zijn tentoonstelling te Dendermonde: De spelen van Hugo Claus.
VRT Archief 1962 Medium
vrijdag 19 december 2008
donderdag 18 december 2008
Openbaar Kunstbezit in vlaanderen
Los nummer
Een los nummer kost
€ 6.20 en bevat telkens een apart gedrukte tentoonstellingsagenda.
U vindt ons tijdschrift bij volgende handelaren.
Abonnement
Een abonnement op Openbaar Kunstbezit in Vlaanderen kost slechts € 32 en kan elk moment ingaan. Het geeft recht op zes nummers en een Museumjaarkaart.
Agenda
15.12.08 - 28.02.09
tentoonstellingen in binnen- en buitenlandse musea
Een Origineel Kerstgeschenk
Verras uw familie of vrienden met een geschenkabonnement van ons Kunst- en erfgoedtijdschrift
meer info
contactgegevens
Openbaar kunstbezit in Vlaanderen
Augustijnenklooster
Academiestraat 1
9000 Gent
Tel : 09 269 58 30
Fax : 09 269 58 39
info@okv.be
www.tento.be
Het nieuwste nummer van het tijdschrift Openbaar Kunstbezit in Vlaanderen ligt nu in uw krantenwinkel.
________________________________________
THEMA
De abdij van Park in Heverlee
Erfgoedsite en museum
De norbertijnenabdij van Park is bijzonder waardevol. Sinds het einde van de 18de eeuw is er niets meer bijgebouwd of afgebroken. Het is de best bewaarde abdijsite in de Nederlanden. De restauratie van de abdij en de herwaardering van het groene domein er rond is volop aan de gang. In het spreekhuis opent straks het Museum Abdij van Park haar permanente tentoonstelling. Ze vertelt het levensverhaal van Norbertus van Gennep, de institutionalisering en expansie van de orde, met de focus op de geschiedenis van de abdij van Park. Die tentoonstelling bezoekt de lezer eerst. Nadien kan hij de andere waardevolle kunstschatten van de abdij ontdekken en kennismaken met het Centrum voor Religieuze Kunst en Cultuur, eveneens gehuisvest in de Parkabdij, dat zich profileert als de centrale erfgoedsite voor het religieus erfgoed in Vlaanderen.
www.parkabdij.be
________________________________________
EN VERDER ...
De sieraden van Daniël Weinberger
Een beetje kreupel maar met een ziel
Daniël Weinberger maakt al veertig jaar sieraden. Kralen van gummi Goofy-kopjes, plastic varkentjes en soldaatjes… Zijn tentoonstelling in de jaren 1970 in het Antwerpse Goldmuntz Centrum was spraakmakend. Vandaag komt hij samen naar buiten met Ann Demeulemeester, onder andere op The Woman Fashion Show Summer 2009, dit najaar in Parijs. Weinbergers juwelen zijn nog even fascinerend als in de jaren 1960. Hij blijft ‘prulletjes’ uit onze wegwerpmaatschappij assembleren. Hij noemt zichzelf “een oude hippie” en iemand die consequent voor zijn geloof uitkomt. “Kenmerkend joods is de serieux en de grap in mijn werk.” Frank de Roover en Mieke De Lombaerde vonden Daniël weinberger omringd door zijn creaties, “allemaal een beetje kreupel maar met een ziel.”
Stadsmusea in de steigers
M in Leuven
Drie nieuwe stadsmusea staan in de steigers: M in Leuven, STAM in Gent en MAS in Antwerpen. Peter Wouters trok met tien vragen naar de drie bouwwerven en spraken met geestdriftige conservators die popelen van ongeduld om hun museumdeuren open te zwaaien.
Drie steden met evenveel visies en verwachtingen. In dit nummer: M in Leuven. Conservator Veronique Vandekerckhove onthult haar plannen en ze heeft er veel, alvast tot 2016. Ze verklaart ook waarom M resoluut vertrekt vanuit de kunstcollectie van het museum.
www.leuven.be
| M op facebook
Modernisme weerspiegeld
Carla Arocha & Stéphane Schraenen op de Brusselse Biënnale
Het in Antwerpen gevestigde kunstenaarscollectief Carla Arocha & Stéphane Schraenen is sterk aanwezig op de Brusselse Biënnale met in situ werk op drie verschillende locaties: het Postsorteercentrum, het station Brussel-Centraal en de Nationale Bank. Hun werk maakt een mentale brug tussen drie overheidsinstellingen die een sleutelrol speelden in het naoorlogse moderniseringsproces. Isabelle De Baets blijft wat langer stilstaan bij de vloersculptuur ‘Circa Tabac’. Het is een gigantisch werk met spiegelende oppervlakten die een optisch spel spelen met de omgeving.
www.brusselsbiennial.org
Cobra na zestig jaar
Schone Kunsten tegen wil en dank
Het mag gezegd: aan belangstelling geen gebrek voor de zestigste verjaardag van de Cobrabeweging. In Nederland en Denemarken doen de officiële Cobramusea hun duit in het zakje. En in het Br van Cobra nemen het Koninklijk Museum voor Schone Kunsten en het Paleis voor Schone Kunsten de honneurs waar. Een heel grote déjà-vu, of toch maar eens gaan kijken? Rik Sauwen neemt u alvast mee naar de tentoonstellingen ‘Cobra. Bij de 60ste verjaardag van de oprichting’ en ‘Cobra & Co. Gravures en drukken’.
www.fine-arts-museum.be
www.bozar.be
Tentoonstelling in Kunsthal Sint-Pietersabdij
Vorstelijke Vlaamse wandtapijten
In Kunsthal Sint-Pietersabdij te Gent prijken vijfendertig van de mooiste voorbeelden van Vlaamse wandtapijten uit de vijftiende en zestiende eeuw. Doreen Gaublomme wandelt van zaal naar zaal en vertelt over de meest merkwaardige tapijten: ‘Sint-Lucas schildert Maria’, een zestiende-eeuws pronkstukje, ‘De slag bij Zama’, ‘De Apocalyps’… en de reeks ‘De verovering van Tunis’ door Jan Cornelisz. Vermeyen uit 1548, het absolute hoogtepunt van de tentoonstelling ‘Vlaamse wandtapijten voor de Bourgondische hertogen, keizer Karel V en koning Filips II’.
www.gent.be
Webstek : Feest vieren
Lekker eten en drinken liggen in onze volksaard. Er gaat geen dag voorbij of er worden wel ergens festiviteiten georganiseerd. Sommige van die feesten kennen een lange traditie en oefenen op die manier hun invloed uit op het dagelijks leven. Om dit aparte stukje volkscultuur in de kijker te plaatsen, pakt Volkskunde Vlaanderen uit met een nieuwe webstek. Met Feestelijk Vlaanderen spoort Volkskunde Vlaanderen feestneuzen aan om hun carnavalsvieringen, festivals, buurtfeesten, processies, markten, corso’s, historische herdenkingen, enzovoort te melden via een invulformulier. Met de online inventaris die zo ontstaat, wil men niet alleen de festiviteiten in kaart brengen. Bedoeling is ook om de organisaties en verenigingen op de kaart te zetten die zich al jaren belangeloos inzetten om ieder jaar opnieuw een nieuwe editie in elkaar te steken. Eva Wuyts surft en feest mee.
donderdag 11 december 2008
Nieuwsbrief Beeldende en Mediakunst n°268 11 december 2008
De vorige nieuwsbrieven kan u raadplegen op onze website.
Reacties zijn steeds welkom: mail naar redactie@bamart.be
BAM-nieuws
• BAM in de kerstperiode
KASK - Hogeschool Gent Nieuwsbrief - 11/12/08
De Brusselse kunstenares Virginie Bailly (°1976) conceptualiseert het begrip ruimte, maar dan vanuit een heel andere achtergrond en intentie dan dit traditioneel gegroeid is in de beeldende installatiekunst. Voor haar is de schilderkunst de voedingsbodem voor een brede artistieke praktijk, die ook installaties en videowerk omvat. De wederzijdse bevruchting tussen installaties en schilderijen is heel reëel in haar werk. Virginie Bailly zorgt met oude schildertechnieken voor diepte en illusie in haar schilderijen, en ze daagt de materialiteit van haar installaties uit door er enorme tools van te maken voor het kaderen van een beeld: een fragment van een landschap, een foto, een film of – terug naar het begin – een schilderij.
Virginie Bailly had de afgelopen jaren solotentoonstellingen in De Bond in Brugge, Transit galerij in Mechelen, Sint- Lukas galerij in Brussel en Galerij C.De Vos in Aalst. In 2007 was ze één van de laureaten van de Prijs van de Jonge Belgische Schilderkunst in Bozar. Daarnaast nam ze deel aan belangrijke groepstentoonstellingen in België, Nederland en het Verenigd Koninkrijk.
wanneer: Dinsdag 16 december 2008 om 20u
waar: Hogeschool Gent, Departement KASK-Koninklijke Academie voor Schone Kunsten, Auditorium Victor Horta, Bijloke campus, Jozef Kluyskensstraat 2, 9000 Gent
info: Gratis toegang mits registratie op voorhand
Lees meer online
STUDENTEN MAKEN ONDERWIJSDOSSIER KNACK
Enkele studenten fotografie, grafische vormgeving en illustratie hebben vorige week hun deskundige assistentie verleend voor het onderwijsdossier in Knack (publicatiedatum woensdag 03/12/08). En het resultaat mag er wezen!
Het gaat om Wim De Caluwé (Grafische vormgeving), Marie Van Praag, Alain Verster (Illustratie), Kim De Witte en Bert Van Den Abeele (Fotografie).
Oordeel zelf over het resultaat: Knack_studiewijzer.pdf
STUDEREN MET EEN FUNCTIEBEPERKING
Studenten met een functiebeperking kunnen aanspraak maken op een bijzonder statuut binnen de Hogeschool Gent.
Heb je een visuele of auditieve beperking? Een leerstoornis? Of een chronisch medische aandoening? Kon je in het secundair onderwijs genieten van een aantal voorzieningen of faciliteiten? Vrees je dat je in het hoger onderwijs ook zult moeten kunnen terugvallen op bepaalde aanpassingen?
Verder kan je ook als student met een functiebeperking een aanvraag indienen voor specifieke faciliteiten in het kader van de examens
Met studenten met een functiebeperking bedoelen we:
- Studenten met een visuele beperking
- Studenten met een auditieve beperking
- Studenten met een motorische beperking
- Studenten met een chronisch medische aandoening
- Studenten met een leerstoornis of ADHD
- Studenten met een geestelijk gezondheidsprobleem.
Deze aanpassingen kunnen betrekking hebben op de vorm (bijv. mondeling i.p.v. schriftelijk) of het tijdsbestek (bijv. meer tijd, ander tijdstip).
Voor meer informatie betreffende de aanvraag verwijzen we graag naar artikel 44 binnen de onderwijs-en examenregeling. Voor vragen rond de opmaak van de aanvraag, kunt u zich eveneens wenden tot de departementale contactpersoon of vzw BSH.
Lees meer online
Wil je iets kwijt op onze website kask.be?
Stuur je bericht door naar Pieter (pieter.vermeulen@hogent.be) rekening houdend met de volgende richtlijnen.
maandag 8 december 2008
zondag 7 december 2008
Avondlezing: over autisme en schilderkunst
Locatie: Geuzenhuis
Kantienberg 9, 9000 Gent
Autisme en schilderkunst: wat is het verband? Aan de hand van schilderijen van bekende kunstenaars gaan we na wat autisme (hebben) betekent. Van een aantal kunstenaars, bijvoorbeeld Warhol, wordt beweerd dat het mensen met autisme waren - alleen was dit niet officieel gediagnosticeerd. Een aantal mensen met autisme schildert ook: wat kenmerkt hun schilderijen?
Alle aanwezigen ontvangen een bloknootje
Meer info
Organisatie:Autisme Centraal
Telefoon:09 238 18 18
E-mail:info@autismecentraal.com
Website:www.autismecentraal.com
vrijdag 5 december 2008
Museumnacht
nacht, want de Gentse musea telden gisterenavond in totaal 21692 bezoeken voor
de tweede editie van de Gentse museumnacht.
Meer over Museumnacht:
[ http://www.gent.be/gent.htm?ch=THE&rec=146735&id=4216 ]
donderdag 4 december 2008
Lineart
Week van de Amateurkunsten Oproep 2009
Circa is op zoek naar kunstenaars, collectieven, bands, theatergroepen,… kortom iedereen met een passie voor kunst en cultuur, die een drang voelt om met zijn ding naar buiten te komen. Wil jij ook eens je kunde en/of kunst aan een publiek toetsen? Dan is de WAK iets voor jou!
Lees meer...
woensdag 3 december 2008
The Big Ask: jouw vraag voor een klimaatwet
Arena Kortrijk - 13 december 2008
Arena is een productie van het Centrum voor Beeldexpressie die rondreist door alle Vlaamse provincies. Als laatste dit jaar is West-Vlaanderen aan de beurt.
We bieden een kleine groep kunstenaars een platform om kritisch te kijken en bekeken te worden.Jullie nemen zelf werk mee naar detrefdagin kunstencentrumBudain Kortrijk, waar het werk bekeken en besproken wordt door een professionele jury:Dani묠Libens (ArtCinema OFFoff), Laurence Steyt (fotografe) en Tom Verbruggen (concertfotograaf Genthology). Jij kan op jouw beurt werk van de andere deelnemers bekijken en interessante contacten leggen.
Een week na de trefdag zien we elkaar allemaal nog eens terug voor eendebatinDe Kreunin Kortrijk. MuziekfotograafAlex Vanheeis onze gast. We combineren onzeArenametOn stage with..., de succesvolle productie van De Kreun. Tijdens On Stage With deel jij het podium met het kruim van de muzieksc讥. De gast brengt die platen mee die hem of haar inspireerden, een keerpunt brachten of die ze gewoon heel mooi vinden. Ze halen herinneringen op over het wel en wee van de sector, het leven on the road en de wereld achter de coulissen. En ze delen die tips die in hun carri貥 het verschil hebben gemaakt. Interesse in de verhalen achter hun professioneel leven? Honger naar hun tips & tricks en do's en don'ts?Kom dan - gratis nog wel luisteren, debatteren en genieten et podium van De Kreun.
Trefdag: Zaterdag 13 december 2008, 14 u. 17 u., Kunstencentrum Buda, Broelkaai 1b, 8500 Kortrijk. Heb je interesse om deel te nemen? Contacteer Els Van Camp & Tine D'haeyere:project@beeldexpressie.beof 03 821 10 20. Deelnemen is gratis, maar inschrijven is noodzakelijk!
Debat: Donderdag 18 december 2008 ->UITVERKOCHT!
Alle info ook op www.beeldexpressie.be!
Hartelijkegroeten,
Joke Embrechts
Stafmedewerker Communicatie
Boomsesteenweg 333, bus 3,2610 Wilrijk
03/821 10 29
com@beeldexpressie.be
http://www.beeldexpressie.be
maandag 1 december 2008
IERMA
Is een totaal nieuw project gelegen in de geboorte van de Vlaamse Ardennen en beoogt de kunst te integreren in een seminariecentrum waar men ook oog heeft voor jongeren.
De opening van de tentoonstelling "Back to the Craddle" A life display of expressive thinking, van Jacques 't Kindt vond plaats op 30 november. De prachtige werken van Jacques deden de schoonheid van het gebouw verbleken door hun vaardigheid en coloriet.
Om de kracht van zijn werken te illustreren wil ik hier een bijschrift uit zijn catalogus citeren:
De volheid van de leegte
Niet het licht in de duisternis maar eerder of wellicht de zonsverduistering van het weten
De zonsverduistering van het weten
Daar waar het donker kleur wordt
De niet-kleur van het besef(weten)
Te weten”altijd” te kunnen “zijn”
Het alter ego, de volheid van het lege(de leegte)
Daar waar staan en liggen elkaar liefhebben, samenvallen
Sferisch omvatten-bevatten, afstanden niet meer gemeten worden
Het voelen van de illusie
Het samenraapsel van een versplintert weten
Het illusoire licht, verblinding van elk zijn
De kreet van elke echo
Echo die men steeds achterna holt
Jacques ’t Kindt 1 mei 2000
Met dank aan Ilse Jansoone voor het filmpje.
donderdag 27 november 2008
GENT - LINEART, GENTSE MUSEUMNACHT & DE GENTSE KUNSTWEEK
Op donderdag 4 december gaat de kunstbeurs Lineart van start in Gent. Op de beurs zal onder meer een Gigacase te bezoeken zijn waarin Philippe Van Cauteren van het S.M.A.K. een aantal jonge kunstenaars presenteert: Pascal De Pauw, Johan Gelper, Hans Albrecht, Pieter Vermeersch en Ward Denys.
Samen met de opening van Lineart vindt ook de Gentse Museumnacht plaats waarin acht musea van 18u00 tot 1u00 's nachts gratis hun deuren open zetten. De deelnemende musea zijn: S.M.A.K., MIAT, Kunsthal Sint-Pietersabdij, Huis van Alijn, Design museum gent, Museum voor Schone Kunsten, Wereld van Kina, Museum Dr. Guislain.
De Gentse Museumnacht geeft, samen met de kunstbeurs Lineart, het startschot van een week vol beeldende kunst. Op donderdag 4 december begint namelijk ook de Gentse Kunstweek die loopt tot donderdag 11 december. De Gentse Kunstweek plaatst een aantal initiatieven rond beeldende kunst in de kijker. Op het programma staan lezingen, debatten en tentoonstellingen in o.a. Kunst-Zicht, KASK en het Caermersklooster.
Klik hier om het volledige programma van de Museumnacht te bekijken en hier voor het programma van de Gentse Kunstweek.
Info:
Lineart: van 4 tot 9 december 2008
De Gentse Kunstweek: van 4 tot 11 december 2008
www.lineart.be
www.gentsekunstweek.be
www.gent.be/museumnacht
woensdag 26 november 2008
Sol LeWitt line Dances
maandag 24 november 2008
uitnodiging opening tentoonstelling 'De kleren van de keizer' -- MarieAnge -- 27/11/2008
De directeur van de Academie voor Beeldende Kunst van de Stad Gent
Hebben het genoegen u uit te nodigen op de opening van de tentoonstelling
DE KLEREN VAN DE KEYZER MarieAnge
op donderdagavond om 20 uur in het CJK, Kasteeldreef 2, Mariakerke
Werken van MarieAnge
en
Adelheid Verledens
Vigdis De Cauter
Liddy Faninger
Eve Kundycki
Stefanie Van Huffel
school Victor Carpentier
Jan Brieckaert
Ibrich Gees
Johanna Vanderhaeghen
Gilbert Van Driessche
Katrien Goddemaer
Carine Meersman
Dirk Quyo
Regina Van Strydonck
Chris Van Titelboom
Karine Wasch
Monica Franken
Fien Penninck
Hilde THomas
Eddy Dutrieue
Lu De Porre
Lieve Heyvaert
Ann Janssens
Mieke Pieters
Anneleen Hendrickx
Mich Van Mansart
Randall C.
Brunehilde Ammann
Arthur Germonpré
Openingstoespraken Rudy Coddens,
Shepen van onderwijs en opvoeding van de Stad Gent en
Gerrit Six, docent & journalist.
Kasteel Claeys-Bouüaert | 9030 MARIAKERKE (Gent) | tel. 09.233.47.38
open : wo-zo van 11.00u tot 18.00u | donderdag van 11.00 tot 1.00u
mail@cjk.be | www.kasteelatelier.be
Wegbeschrijving CJK: www.cjk.be - wegwijzer >
vrijdag 21 november 2008
TENTOONSTELLING Un-Scene 29.11.2008 - 22.02.2009
De tentoonstelling zal een twintigtal artiesten verzamelen van de opduikende generatie.
Dit eerste subjectieve en hypothetische portret wordt samengesteld door de artistieke directie van Wiels (Devrim Bayar, Charles Gohy en Dirk Snauwaert). Hij zou het mogelijk moeten maken om de krachtlijnen uit te zetten van de gemeenschappelijke raakvlakken en trajecten van deze generatie.
Bovendien zal hij aan het publiek laten ontdekken wat de bezorgdheden en de talenten van deze jonge Plastische kunstenaars zijn, zonder te vergeten dat zowel in België als in het buitenland de evolutie van deze kunstenaars van morgen met argusogen wordt gevolgd.
Met de medewerking van:
Agence, Stephan Balleux, Aline Bouvy & John Gillis, Vaast Colson, François Curlet, Michael In, Koenraad Dedobbeleer, Lucile Desamory, Vincent Geyskens, Tina Gillen, Geert Goiris, Valérie Mannaerts, Xavier Mary, Benoît Platéus, Frédéric Platéus, Jimmy Robert, Gert Robijns, Simona Denicolai & Ivo Provoost, Harald Thys & Jos van Gruyter, Heidi Voet
Vernissage
Vrijdag, 28.11.2008
van18 u tot 22u
Dj' s DA Herbeez
AANVULLENDE PROGRAMMERING
De tentoonstelling zal vergezeld worden van projecties, prestaties, films, Look Who' s Talking (originele rondleidingen door de artiesten van de “Un-Scene”) en 4 rondetafelconferenties in samenwerking met de jonge kunsttijdschriften A-Prior, CODE, Janus en sic.
Elke woensdag om 19u
van 10.12.2008 aan 18.02.2009
Inkom 5 - 3 - 0 €
Films, prestaties en Look Who’ s Talking
Meer d' info op de agenda van www.wiels.org
Rondetafelconferenties
4 vrijdag om 19u
16.01.2009: Janus
30.01.2009: Sic
06.02.2009: Code Magazine
13.02.2009: A Prior
donderdag 20 november 2008
Tento Den Bolhoed
Ik ontmoette jou ooit in een galerij, op een kunstmarkt, ’t Gentsche Montmartre of op een tentoonstelling.
Ik ben nog steeds op zoek naar professionele en amateur kunstenaars die willen deelnemen aan de maandelijkse tentoonstellingen in muziek- & galerijcafé ‘Den Bolhoed’.
Tot hiertoe kon ik op veel enthousiasme rekenen.
Voor wie het project nog niet kent, hierbij nog wat praktische info:
Muziek- & galerijcafé ’Den Bolhoed’ ligt in het centrum van Kaprijke aan de rand van Vlaanderens mooiste plein.
Het project geeft kunstenaars de kans om hun werk aan een ruim publiek te tonen en probeert zo de stap naar kunst en cultuur te verkleinen.
Wat bieden wij u? … Een forum voor uw werk.
Wij zorgen voor een gezellig ‘kader’ waarin uw werk tentoon gesteld wordt.
Een officieel openingsmoment (met een hapje, een drankje en een streepje muziek) en een ‘nieuw’ publiek voor uw werk.
Voor dit tentoonstellingsseizoen zoeken we nog naar enkele kunstenaars voor de volgende periodes :
- van woensdag 17 december tot en met zondag 18 januari
- van woensdag 21 januari tot en met zondag 22 februari
- van woensdag 22 april tot en met zondag 24 mei
- van woensdag 27 mei tot en met zondag 28 juni
Heeft u interesse, een voorstel of wenst u meer info …
Laat iets weten op denbolhoed@yahoo.com
Of kom eens langs in ‘Den Bolhoed’, Plein 19, 9970 Kaprijke.
Open van woensdag t.e.m. zondag vanaf 11h (maandag en dinsdag gesloten).
Vriendelijke groeten,
bArt Bolhoed
P.S. U mag deze mail natuurlijk doorsturen naar andere geïnteresseerde collega-kunstenaars …
Beeldhouwer Frans Heirbaut wint prijs Ernest Albert
Juryleden Bart Eyckermans, Hélène Jacubowitz, Willy Meysmans, Wilfried Pas, Felix Roulin, Mariette Teugels en Paul Van Gysegem kozen afgelopen zaterdag het beeld van Frans Heirbaut uit Sinaai als laureaat. De jury prees het werk van Heirbaut om zijn "portretkunst", die volgens de jury in de vergeethoek is geraakt. De origine van het materiaal, een houten balk, is nog duidelijk te zien in het werk, waaruit het portret van Jan Hoet als het ware verrijst, klonk het in het juryverslag. (TIP)
Bron Knack 20/11/2008
dinsdag 18 november 2008
Kunst verbroedert. Kunst brengt samen.
Door Sidar Bengin Epozdemir
Het interview komt in een tijd waar onduidelijkheid is over de positie van minister Kakeyi. Volgens de laatste berichten zou de minister nog altijd willen aftreden, maar de komende dagen zullen uitwijzen waarom er tegenstrijdige berichtgevingen zijn.
Belangrijkste wapen kunst
Bedankt voor uw tijd. De eerste vraag: waarom een ministerie voor kunst en cultuur? En waarom is de Koerdische benaming ‘ministerie voor Intellectualiteit’?
Met de benaming zijn we een tijdje al bezig. Inderdaad, ministerie voor Cultuur past misschien beter bij onze benaming. Maar als ik in het algemeen zou moeten zeggen waar we ons mee bezighouden is dat kunst, literatuur, taal en –tot op zekere hoogte- journalistiek. Maar kunst is voor ons ontzettend belangrijk. De Koerden beleven sinds jaar en dag al revoluties. De gewapende strijd is er altijd geweest. Sinds het jaar 1180 al. Op dit moment is de situatie in Koerdistan zo dat een deel ervan, het zuiden, een beetje vrij is. Ik zeg ‘een beetje’, omdat er nog steeds problemen zijn. Wij geloven dat voor dit tijdperk voor de Koerden het belangrijkste wapen kunst is. Of het nu muziek is, theater, film of de schilderkunst.
Dus u presenteert ook de kunst en cultuur van over de grens. Van Koerden die in Turkije, Iran en Syrië leven?
Van Koerden in het algemeen inderdaad. Laten we nu eens muziek nemen. Recentelijk was er een festival in Finland waar we bij aanwezig waren met een Koerdisch orkest uit Oost-Koerdistan, een muziekgroep uit Noord-Koerdistan en een zanger uit het zuiden. Met andere woorden proberen we inderdaad alle delen van Koerdistan te vertegenwoordigen in het presenteren van onze cultuur.
Hebben we het goed als we zeggen dat uw ministerie gelooft dat het presenteren van kunst en cultuur de beste manier is om de Koerden met de wereld te doen kennismaken?
Jazeker. Festivals, tentoonstellingen. Ons wapen, tegen terreur, tegen geweld, tegen alle vijanden van Koerdistan is kunst. Kunst is het wapen van dit volk wat al honderden jaren geen eigen staat heeft. Wat was totnutoe al die jaren onze eigen staat? Het was onze taal, het was onze folklore, onze klederdracht, onze muziek en Newroz [Het Koerdische nieuwjaar dat op 21 maart gevierd wordt]. Dit was onze eigen staat, onze eigen cultuur. Cultuur en kunst is ons belangrijkste goed.
Veel mensen hebben kritiek op de hoeveelheid geld die uw ministerie uitbesteed aan festivals en dergelijke activiteiten.
Dat zijn critici die de waarde van de portefeuille van ons ministerie onderschatten. Recentelijk was er een festival ter ere van de grote Koerdische dichter Cegerxwin. Inderdaad, we hebben daar 900 duizend dollar aan besteed en dit is een groot bedrag voor iemand die niet weet waar dat geld naar toe is gegaan. We zijn ook niet in staat overal aan iedereen te vertellen over de kosten en moeite die bijvoorbeeld het maken van een documentaire over het leven van Cegerxwin met zich mee bracht. Noch zijn wij dat met betrekking tot zalen die we hebben moeten afhuren, de boeken van Cegerxwin die we zowel in Arabische letterschrift als in Latijns letterschrift hebben gedrukt of de 400 intellectuelen die we hebben uitgenodigd uit alle delen van Koerdistan. Dit is allemaal belangrijk, maar kost ook geld.
Cultureel festival wordt nationaal congres
Maar dat zijn inderdaad wel een hele hoop intellectuelen, waarom?
Dat zal ik uitleggen. Ja, inderdaad, dit festival was ter ere van Cegerxwin, ter ere van zijn werk. Het werd besproken, de verschillende deelnemers debatteerden over zijn erfenis. Maar wat belangrijker was misschien: de politieke situatie in geheel Koerdistan kwam ook aan bod. Want de mogelijkheden om je cultuur te beleven als Koerd zijnde is verbonden aan de eventuele vrijheden die je wel of niet hebt. Met andere woorden, wat begon als het festival ter ere van Cegerxwin werd uitgebreid en werd ook de ideale gelegenheid voor een nationaal congres voor drie dagen lang. Maar helaas onderschatten de critici de waarde hiervan. Critici hebben het recht alles in de gaten te houden en hun werk te doen, maar laat ze eerst zichzelf goed op de hoogte stellen van waar het geld naar toe is gegaan en waar niet. Ik zeg niet dat er fouten zijn gemaakt, dat er minpunten zijn. Maar de festivals zijn van grote waarde voor ons werk hier.
Dezelfde critici beweren ook dat de regering te ‘gastvrij’ is en gasten zoals deelnemers en/of sprekers bij festivals van alle gemakken voorziet en alle kosten op zich neemt.
Het klopt dat we bij dergelijke festivals veel gasten krijgen. In het verleden hadden we er moeite mee grenzen te stellen, omdat dit voor ons schaamtevol was. De Koerd is gastvrij en hoort niet nadat het werk af is de gast de deur te wijzen. Maar op een gegeven moment ging het tever. Nu hebben we principes gesteld. We heten onze gasten welkom, we behandelen ze ook als gasten, maar we vertellen ze aan het begin al bijvoorbeeld: “U bent hier voor vier dagen. Voor die periode bent u onze gast. Daarna moet u zelf in de kosten voorzien.” En dit is ook buitengewoon normaal. Ik ben totnutoe misschien wel meer dan honderd keer naar het buitenland gegaan voor conferenties, bijeenkomsten en festivals. Drink je in het westen een glaasje meer dan normaal, dan wordt dat ook gewoon in rekening gebracht.
Dit heeft dan misschien te maken met gewenning? Het is nog niet zo lang dat Koerden het voor het zeggen hebben in uw regio.
Gewenning aan de nieuwe situatie inderdaad. Het budget waarmee we werken is niet ons geld, niet mijn geld: het is het geld van het volk. We moeten ons hier bewust van zijn bij alles wat we doen.
“Nieuwe wet beschermt journalisten juist”
Al een geruime tijd wordt er in Koerdistan gediscussieerd over de nieuwe wet op de journalistiek. Het regionale parlement heeft deze omstreden wet aangenomen, maar president Barzani heeft het voorstel teruggestuurd, vanwege journalisten die ontevreden waren over de nieuwe wetgeving. [Inmiddels is de wet van kracht.]Wat brengt deze nieuwe wetgeving de gemiddelde journalist in Zuid-Koerdistan?
Sinds 1992 hebben we al het idee een wet op de journalistiek tot stand te brengen. We stelden het project samen met de journalistieke vakbonden voor aan de president en die gaf groen licht voor een wetsvoorstel. Hierna hebben we er drie dagen over gesproken in het parlement. Ik was daar als verantwoordelijke minister bij aanwezig. Er waren een aantal bepalingen waar men het niet over eens was. Eén daarvan was een artikel dat het verbood journalisten te arresteren. Ze zouden enkel vervolgd kunnen worden via de burgerlijke rechter. Een andere bepaling die discutabel was er een over ethiek. Journalisten zouden godsdiensten moeten respecteren en hun werk niet op dusdanige manier doen dat de nationale veiligheid in gevaar komt. Maar er is onduidelijkheid over hoeveel deze bepaling de vrijheid van meningsuiting zou beperken.
maandag 17 november 2008
Nota van de beheerder
Tijdens het veranderen van de lay-out liep een en ander verkeerd. Daarom is het mogelijk dat het artikel over Koons in Versaille in zijn onverbeterde versie op het net kwam. Mijn excuses daarvoor.
Serge
Jeff Koons in Versailles
Het was een tomeloze smeltkroes van smaak, passie, creatie, inventiviteit en een formidabel modelaboratorium. Deze tijden zijn voorbij.
Het paleis is nu een te bewaren erfgoed, te restaureren en aan te vullen met de vele collecties van meubelen die het franse patrimonium rijk is.
De scrupuleuze behoefte om dit paleis te restaureren en in ere te houden mag desondanks niet betekenen dat het een verzameling wordt van mooie maar dode replieken. In tegendeel moet Versailles moet een levend hedendaags centrum voor cultuur blijven.
“Versailles Off”, welke in deze geest ontstond, wil met deze formule jaarlijks de ruimtes ter beschikking stellen om kunstenaars uit de hele wereld hun werken te laten tentoon stellen.
De keuze van deze eerste tentoonstelling viel op de Amerikaanse kunstenaar met wereldreputatie “ Jeff Koons.
Het werk van Koons Gaat heel diep, zelfs al lijkt het soms grappig.
Het is toegankelijk en tegelijk diep geworteld in een scherpe radicale kritische geest, wellicht juist omdat Jeff Koons een zeer lucide kunstenaar is.
Als een hedendaags kunstenaar heden –en morgen anderen- worden uitgenodigd om zijn werk te meten met de verblijven van de Franse koningen, is dit niet toevallig. Het is een optimistische daad die getuigt van de onuitputtelijke jeugdige en onuitputtelijke vruchtbaarheid van deze vertrekken, galerijen, salons, bosjes, bekkens en perspectieven die Versailles maken.
[COUR ROYALE BALLOON FLOWEI (YELLOW)]
1995-2000 - Acier inoxydable / Stainless steel Collection ARTIS
Oorspronkelijk verbond de Koninklijke koer de twee paviljoenen van Louis XIII: de gemeenschappelijke en de stallen. Onder het “Ancien Regime” was de Koninklijke koer afgescheiden door een tweede afsluiting die werd vernietigd tijdens de Revolutie. Deze afsluiting welke vandaag gerestaureerd is, scheidde de vertrekken van de “afhankelijken” en benadrukte de hiërarchie tussen diegenen die per koets het paleis mochten betreden en het voetvolk.
De “Balloon”sculpturen zijn bestudeerd om het optimisme van het leven en de wil om te overleven aan te moedigen, aldus Jeff Koons.
[SALON D'HERCULE BALLOON DOG (MAGENTA) ]
1994-2000 - Acier inoxydable / Stainless steel François Pinault Foundation
Het eerste salon in de suite, het Hercules Salon, was het laatste salon gecreëerd op het einde van de heerschappij van Louis XIV. Het schilderij op het plafond is van de hand van François Lemoine en toont de Apotheose van Hercules, die illustreert dat de deugd de mens boven zichzelf verheft.
Het is een zeer optimistisch stuk; het lijkt op de ballon die de clown maakt op een verjaardagfeestje. Tegelijkertijd is het een Trojaans paard. Het draagt meerdere zaken in zich, zoals de sexuele uitstraling van het stuk.J.K.
[SALON DE L'ABONDANCE RABBIT]
1986 – Roestvrij /privé collectie
Op de soirees was het “salon de l'Abondance” de plaats waar verfrissingen werden genoten en waar koffie, wijnen en likeuren beschikbaar waren . Het was ook de antichambre waar Louis XIV zijn curiosa en rariteiten bijhield . De Koning kon zijn gasten van zilveren vazen, edelstenen en medailles laten genieten die de inspiratie leverden voor de inrichting van de boog.
Ik ben erg opgewonden over “Rabbit” in het salon. Toen ik “Rabbit “ heb gemaakt, heb ik geprobeerd om een verbinding en een verwijzing naar mijn geschiedenis te maken. Van het werken met kant-en-klare objecten, die teruggaat tot de opblaasbare objecten die ik maakte in de jaren 1970. J.K.
[SALON DE VÉNUS- MICHAEL JACKSON AND BUBBLES]
1988 – Porcelijn Astrup Fearnley Collection, Oslo
Dit salon is vernoemd naar een planeet, een thema dat gekoppeld is aan de zonne-mythe die alle decors inspireerden in Versailles, in de jaren rond 1670. Hier is Venus vertegenwoordigd op het plafond, als godin van de liefde.
Ik heb mij altijd gerealiseerd dat Michael Jackson een tragische figuur was. Toen ik Michael Jackson en Bubbles toonde in 1988, had ik een Christus-achtige figuur in gedachte. Ik wilde dat mijn werken, mensen zouden helpen met een open geest om in zichzelf te vertrouwen en hun eigen culturele geschiedenis te omhelzen. J.K.
[SALONS DE DIANE-USHERING IN BANALITY]
1988 - Bois polychrome / Polychrome Wood -Collection privée
Het "Salon Diane" diende als vestibule in het"Grand appartement" en in de tijd van Louis XIV,‘s avonds als biljartkamer. Twee podiums waren gereserveerd voor de vrouwen die applaudisseerden voor de goede shots van de koning,die erg goed was in dit spel.
De jongen achteraan, dat ben ik. Dit werk symboliseert dat mensen hun eigen culturele geschiedenis accepteren. In het leven, moeten mensen zich zeker voelen in hun eigen verlangens. J.K.
[SALON DE MARS-LOBSTER]
2003 - Aluminium polychrome / Polychromed aluminium. Collection of Michael & SI Schwartz
Mars is een planeet maar ook god van de oorlog. De keuze van dit militaire thema die de complete decoratie inspireerde,kwam omdat deze vertrekken oorspronkelijk waren voorbehouden voor de wachten van de parade. De zaal werd later gebruikt voor zang en dans op de vele soirees. In het midden van het plafond, heeft Claude Audran, Mars geschilderd in een strijdwagen voortgetrokken door wolven.
"Lobster"verwijst naar Dali’s Kreeft Telefoon, en naar Duchamp’s LHOOQ, waar hij de Monalisa een snor geeft. J.K.
[SALON D’APPOLON-SELF PORTRET]
1991 - Marmer. Collectie Pinchuk Art Cent re, courtesy of the Gagosian Gallery
Het "Salon d’Apollon", gewijd aan de god van de zon, god van de Kunsten en de Vrede, met wie Louis XIV zichzelf identificeerde, was de meest luxueuze van alle. Dit is nog steeds merkbaar in het decor die het plafond siert.waar-alle schilderijen, centrale composities, panelen en hoekstukken-in glorieuze kleuren verwerkt zijn en de sculpturen rijkelijk verguld.
Mijn kunst en mijn leven zijn één. Ik heb alles wat nodig is om te doen wat ik wil. Ik heb een platform, en ik vestig de aandacht en mijn stem word gehoord .J.K.
[SALON DE MERCURE LOUIS XIV ]
1986-Roestvrij staal/The Dakis joannou Collection, Athene
Oorspronkelijk was het “Salon Mercure” het paradepaardje van “le Grand Appartement” waar zijn naam «chambre du lit»,al snel vergeten werd toen het bed al spoedig werd ingeruild om speeltafels te instaleren. Tot in 1689, datum waarop Louis XIV zou besluiten deze speeltafels te laten smelten om zijn oorlog tegen de Liga van Augsburg te financieren, versierden tafels,spiegels, haardijzers en kroonluchters van massief zilver de muren, plafonds en een open haard.
Als men kunst in de handen van de monarch geeft, zal de kunst zijn ego reflecteren en decoratief worden. Als men kunst in handen geeft van het volk, zal de kunst een meer populair ego uitstralen en decoratief worden. Als men kunst in de handen van Jeff Koons geeft zal het zijn ego uitstralen en decoratief worden. J.K.
[SALON DE LA GUERRE BEAR AND POLICEMAN]
1988 - Hout polychrome I -Kunstmuseum Wolfsburg
Vanaf 1678 begint Mansart met de constructie van het «Salon de la Guerre ». de decoratie, voltooid in 1686 door Le Brun, verheerlijkt de militaire overwinningen die zouden leiden tot de Vrede van de Nijmegen. De marmeren- met panelen beklede muren- kenmerken zes vergulde bronstrofeeën en wapens.
In «Bear and Policeman »,wordt een man in seksueel speelgoed veranderd om de banaliteit te tonen dat de eerste de beste persoon misbruik kan maken van zijn macht. J.K.
[GALERIE DES GLACES MOON (LIGHT BLUE)]
1995-2000 – Roestvrij staal François Pinault Foundation
Na de overwinning op de drie verenigde machten,Duitsland, Spanje en Nederland, voorgesteld in het salon van de Oorlog, verheerlijkt deze galerij, met zijn drieënzeventig meters het politieke, economische en artistieke succes van Frankrijk. De dertig samenstellingen van het gewelf dat door Brun worden geschilderd, verduidelijken de roemrijke geschiedenis van Louis XIV tijdens de achttien eerste jaren van zijn persoonlijke regering, van 1661 tot aan de vrede van Nijmegen. Door hun afmetingen en door hun aantal, de drie honderd Zevenenvijftig spiegels die de zeventien bogen sieren tegenover de vensters, tonen aan dat de nieuwe Franse spiegelfabrieken in staat zijn om zich met Venetië te meten, die tot hiertoe hiervan het monopolie bezat. Spiegels getuigden toen van een zeer grote luxe. De reizige pilaren van marmer ondersteunen de koepels van vergulde bogen van een nieuw model:„L’ordre Français“; gecreëerd door Brun op verzoek van Colbert, zij presenteren nationale emblemen; een Fleur de Lys met daarachter een koninklijke zon tussen twee Franse hanen.
Moon is een zeer grote sculptuur, zij is hemels. Het is fantastisch om in het paleis van de Zonnekoning de maan te bemerken die loodrecht op de hoofdlijn van deze galerij wordt geplaatst. Ik heb de maan altijd als een symbool gezien met een vrouwelijk reflecterende uitstraling. J.K.
[SALON DE LA PAIX PINK PANTHER]
1988 - Porcelijn -The Stephanie & Peter Brant Foundation, Greenwich, Connecticut
“Le salon de la Paix »vertegenwoordigt het zelfde decor met marmeren gebeitelde en bronzen vergulde wapenpanelen als het « salon de la Guerre » waarvan het zijn symmetrie is. Le Brun heeft de koepel echter versierd met de weldaden van Frankrijk aan de rest van Europa.
Pink Panther weerspiegelt de kunst van porselein en het vergulden wat Versailles juist gevierd maakt, maar ook zijn sensualiteit en een betekenis van overdreven vrijheid. J.K.
[CHAMBRE DE LA REINE LARGE VASE OF FLOWERS]
1991 - Hout polychrome Collection Ludwig, Ludwig Forum für Internationale Kunst.
Deze kamer is de belangrijkste van het gebouw. De koningin sliep er,vaak met de koning. 's Ochtends, ontving zij er tijdens en na haar toilet,een moment dat ook in de etikette van de koning was ingelast.Het is hier dat de bevallingen in publiek plaats vonden: negentien „Kinderen van Frankrijk“ zijn hier geboren.
Ik heb altijd van bloemen gehouden. Sinds mijn eerste kunstlessen als kind.Het idee dat een bloem zichzelf tentoonstelt houdt niet op met mij te verleiden. Zijzelf houdt niet op met te verleiden. De toeschouwer wordt altijd bekoord door een bloem. J.K.
[SALON DES NOBLES JIM BEAM - J.B. TURNER TRAIN ]
1986 – Roestvrij staal en bourbon. The Dakis Joannou Collection.
Antichambre onder de koningin Marie Thérèse. Het is in deze zaal dat Marie Leszczinska haar plechtige zittingen toekende. Zij hield er eveneens haar cirkel, zoals men deze tijd van gesprek met de dames van het Hof geregeld noemde.
Dit is een afgietsel van een plastieken en porseleinen herinneringskaraf die bestaat uit een stoomlocomotief met zes wagons, elk gevuld met één vijfde bourbon (een soort van whiskey). De bourbon is de ziel en de belasting-zegel is als de verbinding met de ziel. Het creëren van iets die u wenst. J.K.
[ANTICHAMBRE OU GRAND COUVERT -NEW HOOVER CONVERTIBLES, GREEN, GREEN, RED, NEW HOOVER DELUXE SHAMPOO POLISHERS, NEW SHELTON WET/ DRY 5-GALLON, DISPLACED TRIPLE DECKER]
1981-1987 – Zes huishoudtoestellen, Plexiglas, néons fluorescent licht. FRAC-Collection Aquitaine, Bordeaux
Het is in deze antichambre van de koningin dat de openbare maaltijden werden gehouden. Het weelderige ritueel trok veel mensen. Alleen de Koninklijke Familie kon plaatsnemen aan tafel en voor hen zaten, de hertoginnen, prinsessen of eigenaars van grote toeleveringsbedrijven met het privilege van een krukje, met daarachter , staande, de andere dames en mensen die, door hun rang of met toestemming van de deurwaarders, mochten binnenkomen.
Ik was geïnteresseerd door de psychologische impact van de vernieuwing en de ontsterfelijkheid, van de gestaltpsychologie welke ontstaat als men een levenloos voorwerp - een aspirator - in deze positie plaatst. J.K.
[SALLE DES GARDES CHAINLINK]
2003 – Gegalvaniseerd staal, aluminium . François Pinault Foundation
De zaal van de Wachter van de Koningin is het enige stuk in de suite waarvan de versiering van de zeventiende eeuw werd behouden. Het is daarom dat men hier de oorspronkelijke en kenmerkende lambrizeringen van marmer en schilderijen uit de eerste periode van het gebouw nog ziet, die daar geplaatst werden in 1680 en afkomstig van het oude salon van Jupiter, welke nadien het salon van de Oorlog werd.
Chainlink behoort tot de reeks „Popeye“, die omstreeks 2003 wordt verwezenlijkt. Ik werkte met goedkoop opblaasbaar speelgoed. Ik hou van objecten gevuld met lucht wegens hun antropomorphe eigenschap. Elke keer men inademt staat een beetje een symbool voor het leven, en elke keer men uitademt, een symbool van dood. Zolang dit speelgoed overleefd, zijn zij een symbool voor leven en optimisme. J.K.
[ESCALIER DE LA REINE HANGING HEART (RED/GOLD)]
1994-2006 – Roestvrij staal/Collection ARTIS
Deze trap was het meest bezocht door het Hof want hij leidde tegelijkertijd tot het appartement van de Koning, naar het Grote Appartement van de Koningin en, onder Louis XIV, naar het appartement van Mevrouw van Maintenon die de Koning in het geheim na de dood van de koningin Marie Thérèse trouwde.
Hanging Heart symboliseert de warmte en vertaald een gevoel van menselijkheid en liefde. J.K.
[ORANGERIE SPLIT-ROCKER]
2000 – Roestvrij staal, aarde, geotextiel, irrigatie systeem, natuurlijke bloeiende planten Collection ARTIS
Gebouwd door Jules Hardouin-Mansart tussen 1684 en 1686. De oranjerie bestaat uit een overwelfde centrale galerij van 155 meter lang die door twee zijgalerijen onder de trappen “les Cent-Marches” worden verlengd. Het parterre van de oranjerie strekt zich uit over drie hectaren; onder Louis XIV werd zij van enkele beeldhouwwerken voorzien die vandaag te zien zijn aan het museum van het Louvre.
Als Split-Rocker me net zoveel bevalt; is het door zijn architecturale kant. Ik heb altijd van pretparken gehouden. Ik was altijd aangetrokken door grote structuren van staal die rollen en op en neer dwarrelen, slechts ondersteund door een echt minimale architectuur. Split-Rocker kunnen hier presenteren, in Versailles, is een zuivere en eenvoudige droom.
Dit is een werk dat had kunnen ontstaan in de verbeeldingskracht van Louis XlV. J.K.
Moving wives
Vanaf november zullen de eerste vrouwenprotretten in het straatbeeld opduiken: bij de bakker en de beenhouwer, bij de buurman, aan ramen in de Fuchsiastraat en de Maïsstraat, in de kerk en de bibliotheek... De 'kunstige vrouwen' verhuizen zes maanden lang van huis naar huis, van uitstalraam naar uitstalraam, en gaandeweg komen er telkens portretten bij. en tegen april zal niemand er nog naast kunnen kijken. op 7 november ging Moving Wives officieel van start Schepen Lieven Decaluwe het startschot. De Valse Teefjes zorgden op hun eigen flamboyante manier voor muzikale ambiance. . |
| |||
|
|
|
| Deelnemen Natuurlijk mag iedereen meedoen en portretten maken, zowel de kunstenaars uit de wijk als daarbuiten, en alle inwoners van de wijk, iedereen is immers een beetje kunstenaar. Twee regels 1. het werk is 50 cm breed en 60 cm hoog, kader inbegrepen. 2. het werk is een hommage aan een bestaande vrouw uit de Bloemekenswijk, of een vrouw die op de één of andere manier een band heeft met deze wijk. Wie al aan de slag wil, kan met Trui Gysseling contact opnemen: website : www.moving-wives.be |
Brussel een Art Nouveau wandeling
Tussen 1890 en 1910 was een aantal architecten in Brussel op zoek naar een
nieuwe stijl. In een explosie van creativiteit ontstond de art nouveau met z'n sierlijke en weelderige vormen. Honderd jaar later is Brussel nog steeds een zwierige stad.
Uitgerekend in de stad waar Karl Marx in 1847 zijn Communistisch Manifest had geschreven en hij de arbeiders opriep tot actie tegen het kapitalisme, vond eind negentiende eeuw een omwenteling van een geheel andere orde plaats. De ware revolutionairen in België waren uiteindelijk de architecten. Met het kapitaal van de rijken ontwikkelden zij de hoofdstad in ras tempo tot wat de Vlaamse architect Renaat Braam later zou bestempelen als "de mooiste stad van het lelijkste land ter wereld".
Gevelwedstrijden
Net als bij echte revoluties was de tijd er rijp voor. De bevolking groeide, de komst van de elektrische tram en de auto maakte de buitenwijken beter bereikbaar. Bovendien was de gegoede burgerij ontvankelijk voor nieuwe stromingen in kunsten en ambachten en verlangde ze naar een andere woonomgeving, passend bij haar status die ze graag wilde showen.
Gevelwedstrijden zetten architecten ertoe aan om de stad mooier te maken. Verleid door het grote geld en de unieke kansen tot stadsvernieuwing, braken zij met de stijlen uit het verleden en overtroefden ze elkaar in originaliteit en durf. 'Kunst in de straat', zo luidde hun motto. Geheel nieuwe wijken werden aangelegd. Langs statige lanen verrezen stijlvolle panden. In de revolutionaire ontwerpen verschenen open ruimtes, vloeiende lijnen en veel licht, en voor het eerst werden er industriële bouwmaterialen zoals gietijzer en glas toegepast.
Rijke versieringen in het smeed- en houtwerk, de mozaïeken en muurschilderingen en een nieuw meubeldesign zorgden voor een sfeer van comfort, gezelligheid en harmonie. Maar ook van verleiding en mysterie, wat beantwoordde aan de toenmalige belangstelling voor het exotische. Zo werden de huizen van de art nouveau – die men misschien beter de huizen van de nouveaux riches (nieuwe rijken) zou kunnen noemen – complete kunstwerken.
Exotische vormen
Dat was precies wat architect Victor Horta (1861-1947) voor ogen had. Brussel heeft zijn mooiste gebouwen aan hem te danken en hij verwierf er internationale faam mee. Zijn eerste belangrijke bouwwerk – en het eerste art nouveau-huis ter wereld – was het herenhuis dat hij in 1893 ontwierp voor zijn vriend, professor Emile Tassel. Horta oogstte er meteen zo'n succes mee dat nieuwe opdrachtgevers bij hem in de rij stonden. Schitterende voorbeelden van zijn kunnen, zijn het Autriquehuis (voor zijn vriend Eugène Autrique), het Hotel van Eetvelde (voor de secretaris-generaal van Congo) en het Hotel Solvay (voor Armand Solvay, de oudste zoon van de beroemde uitvinder van de soda). Maar een van de mooiste en best bewaarde art nouveau-huizen van de Benelux ontwierp hij voor zichzelf. Inclusief prachtige wintertuin staat zijn woonhuis – tegenwoordig Hortamuseum – nu zelfs op de werelderfgoedlijst van Unesco.
Horta en andere art nouveau-adepten vonden dat de bewoners niet alleen een schitterende façade verdienden, maar zich ook binnen hun huizen prettig moesten voelen. In zijn ontwerpen stoeide Horta met niveauverschillen, bel-etages en trappenhuizen met kronkelende traphekken, glas-in-loodramen en glazen koepels. Op alle verdiepingen stroomde het licht naar binnen. Zo ontstond in de woningen een tot dan toe ongekend ruimtegevoel. Bloemen waren een geliefd motief en verschenen in de meest exotische vormen op bronzen luchters en tapijtdessins, serviesgoed, vazen en juwelen. Zelfs als er geen geld was om een huis volledig in de nieuwe stijl op te trekken, werden er kleine details in verwerkt: een deurklink, een voetschraper, een sgraffito-decoratie (sgraffito is een speciale schraaptechniek die toegepast werd op muren en aardewerk). De ambachten floreerden…
Perfectionist
Wie in een echte Horta wilde wonen, moest niet alleen over veel geld, maar vooral over geduld beschikken. Horta was namelijk niet alleen de beroemdste en duurste architect van België, maar ook de langzaamste en hij maakte het zichzelf, zijn medewerkers en opdrachtgevers niet makkelijk. Zelfs al werkte hij dagelijks zo'n twintig uur in zijn studio, vaak aan tientallen projecten tegelijk, tussen tekentafel en eindproduct konden wel tien jaren liggen. Horta was nu eenmaal een perfectionist en bemoeide zich met het kleinste detail. Zelfs scharnieren ontwierp hij bij voorkeur zelf en van elke ruimte, elk meubel en deurbeslag werden modellen gemaakt die steeds weer werden veranderd. Dan pas werden zij met de hand uit kostbare materialen vervaardigd. Toen Victor Horta aan het eind van zijn loopbaan door koning Leopold II in de adelstand verheven werd, liet hij een schildpad in zijn wapen zetten. Wat niet alleen verwees naar zijn werktempo, maar tevens naar zijn onverzettelijkheid.
Naast zijn prachtige burgerwoningen ontwierp Victor Horta ook winkels en gebouwen, die inmiddels in het collectieve geheugen van de Brusselaars verankerd zijn. Zoals het Belgisch Centrum van het Beeldverhaal en het Paleis voor Schone Kunsten Bozar. Maar ook andere talentvolle architecten bedachten in hun art nouveau-euforie schitterende huizen en gebouwen. Gustave Strauven (een leerling van Horta) ontwierp voor de schilder Georges de Saint-Cyr de flamboyante gevel van zijn slechts vier meter brede huis. Paul Saintenoy stond aan de basis van het volledig in glas en ijzer opgetrokken Muziekinstrumentenmuseum. Oorspronkelijk was het een filiaal van het Parijse warenhuis Old England; door de enorme glasramen konden de elegante dames van de burgerij hun stoffen kiezen bij daglicht. En Henri Jacobs liet de stad unieke scholen na, met ruime door glazen koepels overdekte speelplaatsen en aula's, opengewerkte balustrades en gietijzeren galerijen.
Goed huwelijk
Toch kreeg men al snel genoeg van de kronkels en slingers van de zogenoemde 'spaghettistijl', die stilaan werd verdrongen door de strakke en eenvoudige geometrische vormgeving van de art deco. Sommige architecten combineerden eerst beide stijlen, wat vaak leidde tot een verrassend harmonisch geheel.
Misschien wel het meest opvallende voorbeeld van zo'n 'goed huwelijk' is het woonhuis/atelier van architect Paul Cauchie. De gevel is nog puur art nouveau met duidelijke Japanse accenten en lijkt door de sgraffiti, voorstellend de negen muzen, op een enorm affiche. Maar eenmaal binnen komen we in sobere art deco-sferen , opgesmukt door de artistieke decoraties van Pauls echtgenote Lina, die schilderes was. In de jaren '70 van de vorige eeuw was het huis bestemd voor de sloop, maar het werd gered door het echtpaar Dessicy dat de restauratie als een levenswerk op zich nam en er nog steeds woont. Een rondleiding door de bevlogen huidige heer des huizes staat dan ook gelijk aan een boeiend college in art nouveau, art deco en moderne schilderkunst.
Brussel praktisch
• Het Autriquehuis: Haachtsesteenweg 266
• Belgisch Centrum voor het Beeldverhaal: Zandstraat 20
• Paleis voor Schone Kunsten Bozar: Ravensteinstraat 23
• Muziekinstrumentenmuseum: Hofberg 2
• Hotel van Eetvelde: Palmerstonlaan 2/6
• Huis Saint-Cyr: Ambiorixplein 11
• Het Cauchiehuis: Frankenstraat 5
• Hotel Tassel: Paul-Emile Jansonstraat 6
• Hotel Solvay: Louizalaan 224
• Hortamuseum: Amerikaansestraat 25
Wandelen
De wandelkaart 'Brussel; Wervelen in art nouveau' is verkrijgbaar bij Toerisme Informatie Brussel aan de Grote Markt.
Meer informatie
Belgisch Verkeersbureau: Tel. 0900-202 01 07 (€0,45 pm) of www.belgie-toerisme.net
Bron: www.plusonline.nl
Versailles en Koons
Het was een tomeloze smeltkroes van smaak, passie, creatie, inventiviteit en een formidabel modelaboratorium. Deze tijden zijn voorbij.
Het paleis is nu een te bewaren erfgoed, te restaureren en aan te vullen met de vele collecties van meubelen die het franse patrimonium rijk is.
De scrupuleuze behoefte om dit paleis te restaureren en in ere te houden mag desondanks niet betekenen dat het een verzameling wordt van mooie maar dode replieken. In tegendeel moet Versailles moet een levend hedendaags centrum voor cultuur blijven.
“Versailles Off”, welke in deze geest ontstond, wil met deze formule jaarlijks de ruimtes ter beschikking stellen om kunstenaars uit de hele wereld hun werken te laten tentoon stellen.
De keuze van deze eerste tentoonstelling viel op de Amerikaanse kunstenaar met wereldreputatie “ Jeff Koons.
Het werk van Koons Gaat heel diep, zelfs al lijkt het soms grappig.
Het is toegankelijk en tegelijk diep geworteld in een scherpe radicale kritische geest, wellicht juist omdat Jeff Koons een zeer lucide kunstenaar is.
Als een hedendaags kunstenaar heden –en morgen anderen- worden uitgenodigd om zijn werk te meten met de verblijven van de Franse koningen, is dit niet toevallig. Het is een optimistische daad die getuigt van de onuitputtelijke jeugdige en onuitputtelijke vruchtbaarheid van deze vertrekken, galerijen, salons, bosjes, bekkens en perspectieven die Versailles maken.
Wie is Jeff Koons
Jeff Koons is geboren in 1955 te York in Pennsylvania, hij is zonder twijfel één van de belangrijkste levende artiesten. Hij is één van de zeldzame kunstenaars die zich los wisten te maken van de avant-gardistische stromingen van de twintigste eeuw, met name de Pop-art. Een veelzijdig all-round artiest die meerdere technieken beheerst: installatie, foto, verf, beeldhouwwerk op alle materialen (hout, marmer, glas, inox), tot en met de creaties met computergestuurde technieken, werkt Jeff Koons altijd met de zorg aan de " dingen" die iedereen kunnen aanspreken. Hij benadert de dingen in een poging te begrijpen waarom en hoe consumptiegoederen verheven kunnen worden. Tijdens zijn loopbaan, heeft Jeff Koons elk soort bekende gebruiksvoorwerpen gebruikt;van stofzuigers, alledaagse gebruiksvoorwerpen, elektrische huishoudapparaten die hij in plexiglazen dozen verpakt, vervolgens ballonnen,basketballen in aquariums,rococo snuisterijen,souvenirs uit bazaars en tenslotte en vooral van het speelgoed en de voorwerpen nauw verbonden aan de kinderjaren. In zijn handen worden verliezen de meest dagelijkse voorwerpen, hun serieachtig karakteren worden zij verheven tot echte ikonen.
vrijdag 14 november 2008
In memoriam Wannes Van de Velde
Naar aanleiding van het overlijden van Wannes Van de Velde zendt Klara 3 speciale programma’s uit. In Live Unlimited vrijdagavond is een concert te beluisteren waar Wannes zelf nogal tevreden over was. Zondagochtend is in Rondas de Duitse kant van Wannes te horen, zijn Mistero Buffo-kant.. En zondagavond zendt Paul Rans in Hemel & Aarde een gesprek uit dat hij had met Wannes naar aanleiding van de uitreiking van de Klara Carrièreprijs in 2003.
Concert
Wannes Van de Velde is begin deze week overleden. Hij was 71. Een muzikale Don Quichot, zoals hij ironisch zong over zichzelf. Wannes was ook een echte artiest, iemand voor wie het levensnoodzakelijk was zich te uiten in poëzie, theater, muziek, poesjenellen, houtsneden, schilderijen of al zingend met zijn vrienden in Water & Wijn. Hij deed het allemaal met dezelfde integriteit, zonder zich ooit te laten leiden door commerciële overwegingen. In Live Unlimited hoort u hem tijdens het Feestival in Gooik in 2000, een concert dat hij zelf een van zijn beste vond.
Live Unlimited, vrijdag 14 november 23.00 - 24.00 u
Wannes’ Duitse Helft.
Dat Wannes Van de Velde de ziel van de Spaanse flamenco had doorgrond weten velen. Weinigen weten dat zijn eigen ziel ook een Duitse kant had. Grote stukken van zijn leven, liefde en verbeelding speelden zich af in Duitsland. Vaak ging hij er gewoon zitten schrijven en tekenen. Dat begon al toen hij in de tijd van Mistero Buffo met de Internationale Nieuwe Scene in Duitsland optrad. Daar leerde hij zijn vrouw, de actrice Christa Bernhard-Kabisch kennen, en met haar ook haar oom, de Brecht-componist Paul Dessau.
Naar aanleiding van een Dessau-herdenking, december 2001 in diens geboortestad Hamburg, legde Jean-Pierre Rondas met behulp van Christa en de Wannes de muzikale puzzelstukjes bij elkaar. Wannes heeft zich bijvoorbeeld door Dessaus muziek voor Brechts Puntila laten inspireren voor een lied uit Ne zanger is ne groep. De Duitse connectie van de man die van het Antwerps de Wannes-taal heeft gemaakt.
Rondas, zondag 16 november, 11.00-12.00 u
Carrièreprijs
In 2003 kreeg Wannes Van de Velde de Klara carrièreprijs. Paul Rans had toen een heel lang gesprek met hem over zijn leven in volksmuziek, flamenco, literatuur en visuele kunst. Vanavond luisteren we opnieuw naar dat gesprek over zijn beginjaren, subversieve liedjes, censuur, inquisitie, extreem rechts, macht en onmacht, flamenco, Water en Wijn, poëzie, Walter Heynen en andere vrienden in muziek.
Hemel & Aarde, zondag 16 november, 22.05 - 24.00 u
Bon Klara
donderdag 13 november 2008
Optische hulpmiddelen in de kunstwereld.
De truken van de foor
Optische hulpmiddelen in de kunstwereld.
Lezing geïnspireerd op het BBC programma "Secret knowledge" van David Hockney
Marcel Lepierre
dinsdag 25 november om 19 uur
Buurtcentrum Bloemekenswijk, Frans van Ryhovelaan 19, 9000 Gent
buurtwerking.bloemekenswijk@gent.be - 09 227 77 88
info: Liliane Symynck liliane.symynck@telenet.be
woensdag 12 november 2008
zaterdag 8 november 2008
vrijdag 7 november 2008
Moving wives- ter herinnering
Jong van h'art, kunst met grote K
vrijdag 07 november 2008
ZWIJNDRECHT. In het woon- en zorgcentrum De Regenboog loopt een tentoonstelling die niet alleen voor wat betreft
het thema 'Jong van h’art' origineel is, maar ook naar inhoud. De tentoonstelling is het resultaat van de creativiteit
van kinderen, ouderen en kunstenaars. 'Jong van h’art' loopt nog tot vrijdag 5 december in de Regenbooglaan 14
telkens van 9u tot 18u. De toegang is vrij.
Alles begon bij de tweewekelijkse bijeenkomst op woensdagnamiddag van kleuters en kinderen van de lagere school in
het Dagverzorgingscentrum waar natuurlijk de ouderen konden mee genieten van de activiteiten. Uiteindelijk groeide er
een project uit waar zowel de kinderen als de ouderen creatieve inbreng hadden. Ten laatste werden ook echte
kunstenaars er bij betrokken en zo ontstond 'Jong van h’art'.
Belangrijk hierbij was het samenbrengen van verschillende generaties. Jong en oud samen. Dat geeft bijzonder positieve
effecten. Dat is ook waar burgemeester Antoine Denert van Kruibeke veel aandacht aan gaat besteden. Hij wil de
jeugdlokalen in Bazel bouwen, aansluitend bij het wzc Wissekerke. Jong en oud samenbrengen.
Op de vernissage van de Zwijndrechtse tentoonstelling kon het live worden meegemaakt: oudjes die herleven wanneer
ze in het ezelschap van die jonge kinderen vertoeven. 'Jong van h’art' is dan ook een uniek gebeuren geworden.
De aanwezigen kregen een 'button' opgespeld met een klein en een groot, rood hart, onder het thema 'jong van
h’art'.
"Wat we vandaag meemaken, zou de geschiedenisboeken moeten halen", zei directeur Luc Schoenaers die de
tentoongestelde werken kunstwerken met een hart, met een ziel noemde en "Kunst door haar eenvoud en authenticiteit,
subliem en overweldigend." De directeur legde ook de precieze klemtoon van het ganse kunstverhaal: "Geen kunst om
den brode, maar kunst uit vriendschap. De schoonheid is hier gecreëerd vanuit de ontmoeting over generaties heen.
Kinderen, ouderen, kunstenaars aan dezelfde tafel. De ene week een 20-tal kleuters, de andere deze uit de lagere
school, met 20 tot 3à in aantal. Allen kinderen die naar de kinderopvang op woensdagnamiddag kwamen in het
dagcentrum van de Regenboog. Ze werden opgevangen door hun begeleiders met Yvette Kerremans die het geheel
coördineerde en de stuwende kracht was samen met Jacqueline Van der Mueren. Yvette slaagde er in de kinderen en de
ouderen samen te brengen rond kunst. "U hebt veel jongeren en bezoekers van het dagcentrum met vreugde doen
uitkijken naar de woensdagnamiddag, de ‘kunstnamiddag’. Tenslotte, hebt u heel wat van uw inspiratie en
talent doorgegeven aan wie wou ontvangen", zo klonken de lof- en dankwoorden van directeur Schoenaers en hij zette
Yvette in de bloemen, bezegeld met drie kussen…
Ze kregen voor het project ook de medewerking en de steun van de Koning Boudewijnstichting van de Provincie
Antwerpen en van de organisatie ‘Kunstwerkt’. Heel wat van de kunstenaars die deelnamen een het
project van de Regenboog, vonden hun inspiratie en ontplooiden hun talent in de academie voor beeldende kunst in
Mortsel.
Directeur Schoenaers aarzelde niet om te zeggen: "Mevrouw Woedstad, u mag als directeur van deze school best
tevreden zijn, fierheid is hier op haar plaats."
De tentoonstelling loopt tot 5 december en verdwijnt dan weer. Maar geen nood, er werd een pracht van een boek
uitgegeven dat uiteraard als titel 'Jong van h’art' draagt. Aan de hand hiervan wordt het project in herinnering
gebracht met foto’s en bijzonder sprekende, korte teksten van o.a. Toon Hermans, Picasso, Alice Van Meirvenne,
http://www.waaskrant.be Powered by Joomla! Gegenereerd op: 7 November, 2008, 09:43
donderdag 6 november 2008
Julliete Greco
Grace jones by Christine Levine
De Libelle van het Kloosterbos te Wachtebeke
"The Heart Gallery" 2010
Sfeerbeelden Montmartre aan de Hollebeekvijver
Affiche Russische Kunstenaars in België
De schoenen van Langnek
Beestig Bezig
Burningman 2009 Dragondebris
Gainsbourg
Uitnodiging tentoonstelling
"experimeter"
experimeter
IERMA- Reflections about Art
Evaluatie klas "Experimentele schilderkunst" Januari 2009
Guernica- Vancouver Filmscool
Bochabela string orchestra
DADA
Hotel Modern
Banksy’s Village Petstore and Charcoal Grill
Jan Fabre voor één dag directeur van de Standaard
DADA:disaster at the soiree du coeur a barbe
De nieuwe creaties van Joshua Allen Harris
Sally
GLOBAL WARMING
Burning Man 2008
A Curious Thing
Air Zoo
Air Bear (Seen On The Streets Of New York)
Hundertwasser, een inspirerend Kunstenaar/Architect
Bezoek aan Hundertwasser
Shine a light
This eventful history-Birth. Burningman 2001
Eddie Breen
Blogarchief
-
▼
2008
(215)
-
▼
december
(22)
- Arthur Houtman en Sus Van Poucke
- Hello friends! This week's topic is "Clandestine" ...
- Beste wensen voor 2009
- De spelen van Hugo Claus
- Noemi De Clercq
- Serge Verwest
- Peter De Pauw
- Geo Debruycker
- Sofie deed het weer!
- An Van Bost
- Nieuwsbrief De Kunst-Bloem
- Openbaar Kunstbezit in vlaanderen
- Nieuwsbrief Beeldende en Mediakunst n°268 11 decem...
- KASK - Hogeschool Gent Nieuwsbrief - 11/12/08
- Voor wie niet naar Lineart kon
- Avondlezing: over autisme en schilderkunst
- Museumnacht
- Lineart
- Week van de Amateurkunsten Oproep 2009
- The Big Ask: jouw vraag voor een klimaatwet
- Arena Kortrijk - 13 december 2008
- IERMA
-
►
november
(32)
- GENT - LINEART, GENTSE MUSEUMNACHT & DE GENTSE KU...
- Sol LeWitt line Dances
- uitnodiging opening tentoonstelling 'De kleren van...
- TENTOONSTELLING Un-Scene 29.11.2008 - 22.02.2009
- Tento Den Bolhoed
- Beeldhouwer Frans Heirbaut wint prijs Ernest Albert
- Kunst verbroedert. Kunst brengt samen.
- Nota van de beheerder
- Jeff Koons in Versailles
- Moving wives
- Brussel een Art Nouveau wandeling
- Versailles en Koons
- In memoriam Wannes Van de Velde
- Optische hulpmiddelen in de kunstwereld.
- Welcome | Arne Quinze
- swiss designers' saturday: university of munich
- RAVAGE DIGITAAL. Maatschappijkritisch, opiniërend ...
- Moving wives- ter herinnering
- Jong van h'art, kunst met grote K
- CHANGE door SOFIE TALIER
-
▼
december
(22)