Een tentoonstelling waarin de erotiek, het naakte en de verleiding, aanwezig op openbare plaatsen, dé inspiratiebron vormen.
Ik vind het heerlijk om deze prikkels waar te nemen, om ze fotografisch of met video vast te leggen. Bij het bewonderen van een vrouwelijk lichaam kan ik genieten tot gepassioneerd geraken van zowel de handen, de voeten, het gelaat, de benen als van de boezem. Gewoon genieten van de visuele waarneming. Het lichaam aanraken, laat staan er een intiem ritueel mee delen, zijn voor mij pas evoluties voor een mogelijk later stadium.
Mijn grootste plezier vind ik in de postverwerkingen van deze beelden. Spelen met bewerkingen en combinaties creëren.
Aan het “vastgelegde” een nieuwe dimensie toevoegen, om het dan, met een knipoog, terug aan het publiek te geven.
Met mijn werk zoek ik wel degelijk naar communicatie, naar een “dialoog”, naar een schalkse confrontatie. En dit zowel
op inhoudelijk als op vormelijk gebied.
Mijn werk is trouwens altijd inhoudelijk gestoffeerd. Het beeld om het beeld zegt me weinig tot niets. Niet dat ik daar per
definitie een be- tot veroordeling over doe. Het is alleen mijn dada niet. Hoewel ik me zo nu en dan wel zuiver esthetisch
durf te laten gaan. Het plezier om het plezier, weet je wel. Maar dat is heel uitzonderlijk.
Met mijn creaties uit ik mij heel sterk maatschappelijk, politiek- sociaal.
Professioneel sta ik ten dienste van mijn opdrachtgevers/-sters. Bij elke opdracht betracht ik telkens een zo hoog mogelijke
graad van inleving zowel van inhoud als van hun verlangens.
Maar artistiek laat ik me gaan, ken ik alleen mijn verlangen tot creëren. De regels zitten dan wel ergens in mij geborgen,
maar ik respecteer ze niet. Niet dat ik die opstand bewust activeer, ik negeer ze gewoon door het enthousiasme van mijn
fantasie volle vrijheid te geven.
Vaste thema’s heb ik niet. Alles kan voor mij. Tijdens het verzamelen van beelden laat ik me vooral drijven door wat mijn
interesse wekt. Maar steeds met de gedachte dat ik hier later een plaats voor vind in een groter geheel. En dan komt er
zo’n moment dat ik de behoefte voel om een tentoonstelling te organiseren, of om een videoproduct te creëren, ... en DAN
PAS leg ik een thema vast.
In functie van dit thema ga ik dan zoeken in mijn archief, ga ik extra opnamen en bewerkingen maken.
Met mijn creaties wil ik deelachtig zijn aan de kunstbeleving.
De functie van ‘de kunst’ hoort te boren in het diepste van ons zijn, het dient onze waarden en normen in vraag te stellen.
Kunst dient onze evidenties onzeker te maken, onze mooiste en lelijkste kanten bloot te leggen.
Kunst is een uitdaging, niet een ‘in ’t slaap wiegen’. Kunst dient te stimuleren tot reflectie, aan te moedigen tot naden-
ken.
Kunst dient creatief te zijn. Creativiteit stimuleert immers evolutie.
Kunst is een demon, een monster. Soms een mooi en lief monster, soms een gruwelijk en/of brutaal monster. Kunst moet
durven slaan en strelen.
Dat is de kunstaanwending waar ik achter sta. De kunst die ik wens te beoefenen.
gustaaf de meersman.http://videokontakt.blogspot.com/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten